Кўп қаватли уйларнинг бирида фақиргина бир оила яшарди. Эр-хотин ва саккиз ёшли болакай. Ота-она кун бўйи ишда, бола эса уйда ёлғиз ўзи қоларди. У ҳар куни олтинчи қават деразасидан пастга - болалар майдончасида велосипед миниб юрган тенгдошларига ҳавас билан термиларди. У ҳам ўзининг шунақа велосипеди бўлишини орзу қиларди. Лекин оилада…

Эрта тонг турмуш ўртоғимни ишга кузатгач, тез-тез нарсаларимни йиғдиму уч ёшли ўғлимни олиб, онамникига жўнадим. Онажоним ва дадажоним мени очиқ юз билан кутиб олдилар. Аммо мен уйга кирдиму, онамни қучиб йиғлай бошладим. Бу ҳолатни кўрган дадам қўлимдан набираларини олдилару, бошқа хонага ўтдилар… «Онажон, мен ортиқ чидай олмайман, ажрашаман куёвингиз билан!…

У қавм учун кўчманчи бўлиб яшаш одат эди. Ораларида кекса ёшли онаси бор бир киши мавжуд эди. Она ёшининг катталиги сабаб ора - сира хотирасини йўқотар, фарзандига қаттиқ ёпишиб олар, ундан айрилгиси келмасди. Унинг бу қилиқлари ўғлига малол келар, асабларини ўйнатар, аҳоли орасида гўё шу сабаб обрўси тушаётгандек сезар эди…

  1. Анча йиллар олдин бир хизматдошим бўларди. У менга: “Нега доим онанг ҳақида мунгли ҳикоялар ёзасан, ўқиганни дилини оғритиб”,  ранжигандай бўлувди, ўшанда. -“Ўзимда бор бўлган барча яхши хислатларим учун онамдан ва фақат онамдан миннатдорман!. Чунки уларнинг бари онамники!”,  дегандим унинг эътирозига ўзим ҳам эътироз билан жавоб бериб. Ана шу…