Мал дәрігері болуды кейбіреулер сәннен қалған мамандық деп ойлайды. Шын мәнінде олай емес, мал дәрігері – сұранысқа ие мамандықтың бірі. Мал дәрігерлері жан-жануарлардың ауруларын емдейді, әртүрлі аурудың алдын алу үшін екпе салып, қажет болғанда ота жасайды, малдан алынған ет, сүт, жүн және адам қажеттілігіне керек тағы басқа өнімдерге бақылау жүргізіп, осы өнімдердің жарамды-жарамсызын айырады. Мамандар арасында «Медицина – адамды емдесе, ветеринария – адамзатты емдейді» демекші, ветеринария ауданымыз экономикасы және ауыл шаруашылығы үшін де маңызды сала. Дегенмен, жан-жануарларға қамқорлық жасау ұнайтын жан болса ғана бұл мамандықты таңдай алады. Жұмыс барысымен күні бойы аяғынан тік тұрып қызмет қылу, ұзақ жүріс-тұрысқа шыдамды болу, әрбір жануардың өзіне тән исіне төзу екінің бірінің қолынан келмейді. Бүгінгі кейіпкеріміз осындай жауапкершілікті мойынға алып, өз мамандығын сүйіп істейтін аудандасымыз, ветеринария саласының білікті маманы - Рая Молдамұратова. 

Рая Молдамұратова 1968 жылы Тамды ауданында туылған. Орта мектепті бітірген соң 1985-1987 жылы Тамды аудандық кәсіптік училищеде ветфельшер мамандығы бойынша білім алады. Шаруаға бейім ауылдың өжет қызы отбасында мал ауырса жанұя мүшелері де қыстың суығында, жаздың аптабында әбігерге түсіп, әр уақ мал үшін шаш-етектен шығынға батып қана қоймай, адамға да жұғып, халық өміріне қауіп төндіретін жастайынан түсінген болатын. мамандықтың қыр-сырын үйренген Рая апа ауылда бұл мамандықпен бірден жұмыс жасаған жоқ. Отбасылы болып, 3 баланы тәрбиесімен айналысып, алдын ауыл мектебінде 8 жыл кітапханашы болып жұмыс істейді. Мектепте тәрбие-ағарту ісімен етене айналысып, жас ұрпақты кітапқа баули отырып, өз мамандығы бойынша шаруашылыққа байланысты кітаптардан толық теориялық білімін нығайтады. 

2016 жылы Үшқұдық ауданына қоныс аударып, аудандағы мал дәрігерлік және ветеринария бөлімінің Алтынтау-Мыңбұлақ ауылдық пунктіне ветфельдшер болып орналасады. Негізінде әр мамандықтың өз қиындығы болады. Мал адам сияқты қай жері ауырып тұрғанын айтпайды. Маманның өзі барып көріп, тексеріп айтуы керек. Өткен уақыт аралығында өз мамандығының қыр-сырын терең меңгерген Рая Молдамұратова Алтынтау елді мекеніндегі 90 астам отбасындағы шаруа малдарына, Мыңбұлақ ауылындағы 80-нен астам жанұяның, қос ауылдағы 35-тен астам фермер шаруашылықтарының уақ малдарын және ірі қараларын қарамағына алған. Ауылдағы мал дәрігерлік пунктті жоғары білімді ветврач маманы Айбек сайдуллаев, санитар қызметкер Мадина Абуовамен тұрақты түрде шаруа жайын бақылауға алған. Вакцинация кезінде төрт түлікке аурулардың алдын алуда екпе егіп, қора-қопыда дизенфекция жұмыстарын жүргізеді. Маусымдық мал аурулары – аусыл, Қырым-Конго гемморогиялық ысытпа, күйдіргі, құтыру тағы да басқа аурулардың алдын алуда ауыл тұрғындарына түсіндіру жұмыстарын алып барып, профилактика шараларын өткізуге атсалысады. Ауру малдарды анықтап оны дауалап, дәрі шанышады. Жылына екі рет, көктемде және күзде ірі қара малдарға вакцина салады және қан талдамасын алып, тексереді. Ірі қара малдар көбінесе көктем мезгілінде көп ауырады. Сырттан келген ірі қара малға сырға салып, паспортын дайындап, вакциналарын егіп, күнделікті бақылауға алады.    

Еңбек жолын мамандығына сәйкес бастап, ветеринарияның белді адамына айналған Рая кейіпкеріміз көпшілікке керек адам болды. Біліктілігімен әріптестерінің арасында сый – құрмет иеленді. Бүгінде отбасының ұйытқысы, аяулы жар ардақты әже атанған Рая анамыз өмірлік жолдасы Нартай Жанәлиевпен екі ұл, бір қыз тәрбиелеп, 6 немерені сүйіп отыр. Шаңырағында қазыналы қарт өз енесі Жамал әжейдің қызметін қылып, өз сүйікті мамандығымен айналысып жүрген кейіпкеріміз «Қазір баяғыдай емес, мамандығымызға деген сұраныс көбейді. Бұл да болса бір жақсылықтың нышаны шығар, – дейді. Әріптестердің айтуынша Рая Молдамұратова өзінің лауазымдық міндеттерін кәсіби түрде орындайды, бұған өз ісін жақсы білу және жақсы көру, практикалық тәжірибе және жұмысқа деген жауапкершіліктің жоғары деңгейі ықпал етсе керек.

Ауыл тұрғындары кейіпкеріміз Раяға ерекше құрметпен қарайды, ол күннің кез-келген уақытында төрт түлікке білікті көмек көрсетуге әрқашан дайын екенін айтады. Рая Молдамұратова шәкірт дайындап, жоғары оқу орнын аяқтаған Бақтияр Тобашаров, Майра Омарова, Мадина Абуова, Дилдара Урунова, Мадина Тәжиева, Озод Махмудов сынды жас мамандарды ветеринарлық қызметке баулуда.

Ҳеч ёдимдан чиқмайди. Бошланғич синфда ўқирдим. Қишнинг қировли кунларида иситмалаб қаттиқ оғридим. Мактабимни, ўқишни, устозларим дўстларимни шунчалик яхши кўрардим-ки, бир кун бўлсин дарс қолдирмасдим.

Иситмам баланд, юзларим ловуллаб бошим чўғдек ёнса-да, барибир мактабга бордим. Аҳволимни кўрган устозим, елкасига ташлаган катта қалин жун рўмолига ўраб, мени опичлаб уйимга элтиб қўйди.

Орадан бир кун ўтиб синфдошларимни ҳам етаклаб мени кўргани келди. Сумкасидан катта-катта қип-қизил икки дона анорни чиқариб менга узатган ўкитувчим: “Яхшилаб тузалгин, кейин мактабга борасан”, деди.

Мана шу воқеага ҳам 45 йил бўлди. Ҳали-ҳануз устозимнинг меҳр тўла нигоҳларию, берган икки дона анори кўз олдимда турибди...

Ўшанда эндигина учинчи синфда ўқирдик. Бир ёки икки соат дарсдан сўнг бизни ҳам пахта теримига жалб этишарди. Кузнинг сўнги ойлари, ҳаво бўлса совуқ. Кичкиналигимиз учун бўлса керак баъзи бир ўқувчиларнинг бўйи пахтанинг бўйидан ҳам паст. Очилган пахтани тополмаймиз. Кунлар совуган терадиган пахтанинг ўзи қолмаган кунлар эди.

Ўқитувчимиз бошчилиги-да очилмаган "кўсак"ларни теришга тушардик. Шундан сўнг устозимиз ҳикоя қиладиган “Ёрилтош”, “Зумрад ва Қиммат”, “Фарҳод Ширин”, “Алпомиш” каби эртак достонларни тинглашга йиғилардик. Муаллимамиз шунақанги чиройли овоз билан, жонли тарзда баён қилган эртакларини эшитиб, гуё ўша оламга шўнғиб кетардик. Бирортамиз совуқ кунда бўйимиздан узун эгат оралаб оғир меҳнат қилаётганимиздан оғринмасдик. Ўқитувчимизнинг меҳр муҳаббати, ҳар биримиз учун куюнчаклиги бизни иситарди, чамамда.

Ҳа, пахтазорда "кўсак чувиб", достону эртак тинглаган устозимиз давраси илиқ эди биз учун.

Гоҳида синфдошларимнинг бири қаламини, бошқаси дафтарини уйида қолдириб келарди. Устозимнинг сумкаси гўё туганмас хазина эди. Унда нима изласангиз топиларди. Яна устознинг берган сабоқлари ҳозиргача кўз ўнгимда  шундоққина турибди. Икки қўлини жуфтлаштириб ўнг, чап томонга йўналтирган ҳолда сўзларни бехато бўғинга бўлишни, қўлимдан тутганича қатордан чиқмай чиройли ёзишни ўргатарди. “Йўлакдан оғишмай ëзгин”, деб қўярди...

Ҳаётим давомида танлаган йўлимдан, олдимга қўйган мақсадимдан оғишмай юришга ҳаракат қилдим...

Барибир, ҳали-ҳануз устоз ўгитларига амал қилиб ҳаётнинг нурли манзиллари сари одимлашда давом этмоқдаман. Зеро, онамдек азиз, отамдек меҳрибон  МУАЛЛИМАМдан, МАКТАБдан бир умр миннатдорман!

 Ha, ustoz misli yonib turgan shamga qiyos. O‘zi yonib atrofga nuru ziyo sochadi. Boshqalar ana shu nurdan bahramand bo‘ladi. Shu sabab, har bir inson yoshidan mavqeidan darajasidan qat’iy nazar saboq bergan ustoz-murabbiyi oldida mudom ta’zimda.

Nigina Najimova 1969 yilda Buxoro viloyati Gʻijduvon tumanida tavallud topgan. Yoshligidan ilmga chanqoq o‘zi chaqqon va ziyrak o‘quvchi bo‘lganligi uchun maktabni kumush medal bilan tamomlagan. Ta’lim va tarbiya bergan ustozlariga havas qilib, ulardek o‘qituvchi bo‘lishni orzulagan Nigina 1986 yilda Nizomiy nomidagi Toshkent davlat pedagogika institutining Navoiy filiali rus tili va adabiyoti fakultetiga o‘qishga kirdi. 

1991 yilda oliygohni tamomlab, ish faoliyatini Gʻijdivon tumanidagi 23-sonli maktabda o‘qituvchilikdan boshlagan. Taqdir taqozosi bilan 1993 yilda Uchquduqqa kelishgan, 3-maktabga suhbat asosida ishga qabul qilingan. 

-Ta’lim rus tilida olib boriladigan maktabda davlat tili o‘zbek tilidan dars bera boshladim. Ko‘p o‘tmay o‘quvchilarim bilan tezda til topishib ketdim, hozir ham shogirdlarim dunyoning qaysi burchagida bo‘lmasin yo‘qlab turishadi. Sevimli ustozim, deya alqashadi. Albatta, buning zavqini o‘qituvchigina his qiladi, – deydi Nigina Rashidovna. 

Mana 33 yildirki yosh avlodga ta’lim-tarbiya berib kelayotgan ustoz nafaqada bo‘lishiga qaramay, o‘quvchilaridan bir soniya ham ayro yashagisi yo‘q. Dars berishdan tashqari 7 – sinf o‘quvchilariga rahbarlik ham qiladi.

To‘g‘ri, hech bir o‘qituvchi o‘z yutuqlarini aytib maqtanmaydi. Ustozlar shunday kamtar va hokisor insonlar bo‘lishadi. Lekin Nigina Rashidovnaning o‘quvchilari fan olimpiadalarida faxrli o‘rinlarni egallab kelayotganligi fidokor o‘qituvchi mehnatiga berilgan yuksak baho aytish joiz bo‘lsa bir mukofotdir!

Tumanimizdagi ilm o‘choqlarida Nigina Najimova singari ziyo nur sochayotgan ustozlar talaygina. Ular bilan gazetamizning keyingi sonlarida tanishib olasiz.

Yoshlarga yaratib berilayotgan imkoniyatlardan to‘g‘ri foydalib, hayotda o‘z o‘rniga ega bo‘lgan yoshlar ko‘plab topiladi. Ana shunday bilimli va salohiyatli, kasbiga mehr qo‘ygan yoshlardan biri Shohista Namozova bo‘ladi. 

O‘n yildirki, “Mikrokreditbank” Uchquduq filialida birinchi toifali mutaxasis bo‘lib ishlab kelmoqda. Uchquduqning farzandi, maktabni kasb-hunar kollejini shu yerda tamomlagan. Faoliyati davomida hamkasblaridan ko‘p narsani o‘rgandi. Baribir bilim va malakasini oshirish kerakligini tushunib, 2021 yilda Toshkent davlat iqtisodiyot universitetiga o‘qishga kirdi. Hozirda universitetni sirtqi bo‘lim 3-kurs talabasi.

-Faoliyatimizda insonlar bilan muloqot qilamiz. Doim xushmuomalalik bilan e’tiborli bo‘lishni kasbimiz taqozo etadi, - dedi Shohista Namozova.

Shohista kabi yosh va intiluvchan ayollarimizning kelgusi faoliyatida omadlar tilab qolamiz.